De mens is een mysterie en dit vraagt om initiatie, inwijding. Inwijding in het mysterie: dat is mystagogie.

Mysterie is iets anders dan een probleem. De mens heeft problemen, maar is een mysterie.

De mens zelf is, doordat hij niet ding, maar subject is: ek-stasis naar het hem verborgen mysterie toe. Vandaar de noodzaak uit de overzichtelijke helderheid van het bestaan te stappen en zich te begeven in het geheim, daar waar hij niet meer begrijpt maar gegrepen wordt, waar hij niet meer redeneert,  maar aanbidt, waar hij niet beheerst, maar beheerst wordt, een gegrepen worden door de onbegrijpelijkheid.

Mystagogie:  het opwekken en interpreteren van het binnenste in de mens, van de meest diep dimensie van zijn existentie. Mystagoog: : iemand die een 'myste', begeleidt, en een myste was een man of vrouw die ingewijd ging worden in de 'mysteries'. Een begeleiding die gericht is op de ervaring van het mysterie, niet zozeer op het kennen ervan. Een mystagogie die zo bemiddeld moet worden dat iemand zijn eigen mystagoog kan zijn.

Mystagogie: een handelingsbekwaamheid, een agogische deskundigheid die gericht is op het leren ervaren van het mysterie. Daartoe hebben we ook 'inoefeningstechnieken nodig.

Mystagoie als 'maieutiek', vroedvrouwkunde.

Samenvatting uit: Tjeu van den Berg, Mystagogie, inwijding in het symbolisch bewustzijn, Meinema,  Zoetermeer, 1999.

Ieder die les geeft op welk spiritueel gebied of in welke traditie dan ook, raad ik aan dit mooie boek grondig te bestuderen.