Geboren 7 april 1942 in Rotterdam. Het jaar van de meest barre Elfstedentocht ooit (drie doden!). Het jaar van de Wannsee conferentie in Berlijn. Het jaar waarin Anne Frank onderduikt. Het jaar waarin Edith Stein wordt gearresteerd, afgevoerd naar Westerbork en gedeporteerd naar Auschwitz. Het jaar waarin Titus Brandsma sterft in Dachau.

In 1943 overlijdt mijn moeder, Christina Warendorff,  aan tuberculose. Een zuster en zwager van haar nemen mij op in huis. Ik noem hen opa en oma. De familie was Nederlands Hervormd. Mijn Oma nam mij soms mee naar de kerkdiensten. Ik herinner me vaag een kinderkerstdienst. Ik herken nog steeds de psalmen en gezangen.

Mijn vader, Dirk Tydeman, hertrouwde in 1950 met Lena van de Berg. Afkomstig uit een  streng katholiek milieu was de eis dat mijn vader zich liet herdopen in de katholieke kerk.

Ook ik werd herdoopt. Ik herinner mij dit doopsel. Ik zou jarenlang genieten van de katholieke liturgie onder meer in de dagelijkse eucharistieviering.

Na de lagere school  ging ik naar het klein-seminarie van de Priesters van het Heilig Hart in Bergen-op-Zoom (Gymnasium A). In de vierde klas kreeg ik van een klasgenoot een prismaboekje cadeau: Philips Willem, de Spaanse prins van Oranje, geschreven door Johan Brouwer. Het wekte voorgoed mijn liefde voor de Spaanse mystiek, met name voor Teresa van Avila en Joannes van het Kruis.

Volgde het noviciaat in Asten: de inwijding in het kloosterleven. Met onder andere de veertigdaagse retraite aan de hand van de Geestelijke Oefeningen van Ignatius.

Vanaf 1962 filosofie en theologie aan het grootseminarie te Liesbosch. Neo-scholastiek, maar wel met een vleugje moderniteit. In 1966 kreeg ik de gelegenheid naar de universiteit van Nijmegen te gaan. De theologie ontdekte de wereld, zoals Schillebeekxs zei.

Grote invloed op mij had Han Fortmann, hoogleraar godsdienst- en cultuurpsychologie.

Een bijzondere herinnering aan prof. H.J.E. Hendrikx, die onder de titel ‘Geschiedenis van de Vroomheid’ de Spaanse, de Duitse en Nederlandse mystiek behandelde met ongeveer vier studenten per college.

De Kerk en het kloosterleven kraakte onder zijn voegen. Er woede een oorlog tussen progressieven en conservatieven. Ik was extreem progressief. Uiteindelijk besloot ik de congregatie te verlaten. Verder studeren was voor mij onmogelijk. Ik wist niet wat ik met mijn leven aan moest. Alleen de liefde voor de mystiek bleef.

Ik ontmoette Karel Douve, Jezuïet, geïnspireerd door de flower power, yoga, oosterse filosofie en op zoek naar een alternatieve levensstijl. Hij wees me de weg naar Karlfried Dürckheim, die mij als eerste zazen leerde.

In 1971 werd ik aangenomen als staflid van het meditatiecentrum De Kosmos. De gehele spirituele wereld lag binnen handbereik. Tot 1986 heb ik daar gewerkt.

Belangrijke gebeurtenissen daartussen: mijn leertijd met Maarten Houtman, een half jaar verblijf in het San Francisco Zencenter, de ontmoetingen met Thich Nhat Hanh, en met mijn uiteindelijke leraar Genpo Roshi. En daarbij: elke woensdagavond de zengroep op de zenzolder van de Kosmos.

In 1991 de oprichting van het Zencentrum Amsterdam, eerst gevestigd in de Krayenhoffstraat, later op de Binnenkant.

Een langdurig en groots avontuur beleefde ik als leerling van Genpo Roshi. Door zijn onderricht werd ik diep ondergedompeld in de kennis van het niet-weten. Hij leerde mij de waarde van zazen en koanstudie. En dat Zen het leven is zoals het gaat. In 2004 ontving ik van hem de formele transmissie (shiho)

Sinds 1995 woon ik samen met Joke Huiberts - aan wie ik in 2014 transmissie heb gegeven. Verder heb ik transmissie gegeven aan: Gretha Myoshin Aerts (Shiho 2011, Inka 2019); Meindert Musho  Seiju van den Heuvel (Shiho 2011, Inka 2019); Cornelia Gyokushin Wierenga, (Shiho 2017); Daan de Bruin, Zazenshin (Shiho 2017); Willem  Kando Kaishin Scheepers (Shiho 2017); Jan Mukan Klungers  ( Shiho 2017); Dick Verstegen Butsugen (Shiho 2017); Lolit Abhaya ten Hengel(Shiho 2017); Maria Ryuzen Muki  Lemaire (Shiho 2017); Jacky Shobogenzo Demmers (Shiho 2017); Marieke Virya Heijman (Shiho 2017); Ben Verlichtende Natuur Scheres (Shiho 2018); Martin Myoki Pol (Shiho 2018); Julia Jinne Veldkamp; (Shiho 2018); Rob  Daigan Riki Eckhart (Shiho 2018); Ronald  Keiyaku Uijtdehaage. (Shiho 2018).

Mijn grootste bron van inspiratie: mijn leerlingen, hun inspanningen, hun vertrouwen en de offers die zij brengen voor het gaan van de Weg.

Ik ben overtuigd van de betekenis en waarde van de mystiek voor de mensheid. De mystici waren niet alleen belangrijk voor het verleden, zij zijn ook nu van belang voor religie en cultuur, zowel binnen als buiten kerkelijke instituties of spirituele organisaties.

Publicaties

Zitten, de Praktijk van Zen (Karnak,  1998 Vierde Druk)
De Plaatjes van de Os. Een Commentaar (herdruk, Asoka 2004)
Vormen van Oneindige Leegte. Een reisboek Boeddhistisch Japan (Karnak, 1990)
Dansen in het Duister. Een Proeve van Spiritualiteit  (Asoka, 1999)
Koan, contemplatie op woorden en gebaren (Asoka 2005)
De gouden karper is uit het net, verzamelde essays (Asoka, 2012)
Transmissie en transcendentie, bespiegelingen over inwijding, leraar en leerling (Asoka, 2013)

Jacqueline Oskamp, De draagbare Tydeman, Drieenzestig gesprekken met Nico Tydeman,  2002 -2018, Uitgave Zen Centrum Amsterdam, 2018.