Linji (✝️ 866) is één van de grote chanmeesters uit de tijd dat het Indiase Mahayana boeddhisme zich transformeerde tot Chan, wat in Japan Zen zou gaan heten. Hij was berucht om zijn schreeuwen en slaan. Maar vooral zijn 'uiteenzettingen' van de leer hebben nog steeds een grote zeggingskracht, ook al zijn deze pas enkele eeuwen later opgetekend. Voortdurend moedigt hij zijn studenten aan de waarheid niet buiten zichzelf te zoeken, noch vast te houden aan leerstellingen en praktijken. Hij leert ook door spirituele begrippen en opvattingen heen te kijken. Niet dat de zenstudent geen zazen zou moeten beoefenen, integendeel, maar dat hij of zij het idee dient op te geven met de beoefening op de goede weg te zijn. Linji toespraken zijn diep doordrongen van de Mahayana sutras, Maar hij gebruikt ze als achtergrond bij zijn visie op de werkelijkheid. En die is niets anders dan dat de zenstudent 's morgens opstaat en 's avonds weer naar bed gaat. Dit alles kan hij 'op zijn gemak' doen. Hij hoeft zich niet uit te sloven door hard heen en weer te rennen om de wereld te bekeren. Hij moet vooral niet bezig zijn als maar het goede te willen doen.. Hij is de drukste mens - en Linji had als leraar een werkzaam leven - die niets te doen heeft. Linji wil dat zijn leerlingen tot het inzicht komen, dat hun leven reeds de expressie is van boeddha-natuur en dat zij alleen maar hoeven te verschijnen. De moeilijke opgave is: hoe te vertrouwen dat mijn leven zoals het gegaan is, zoals het gaat en zoals het gaan zal, de uitdrukking is van boeddhaschap en compassie? Zie hoe hij dat voor zichzelf 'verklaard':

'Als iemand naar mij toekomt en mij vraagt over het zoeken naar de Boeddha, dan  verschijn ik onmiddellijk overeenkomstig de staat van  zuiverheid; vraagt iemand mij wat een bodhisattva is, ik verschijn onmiddellijk overeenkomstig  de staat van compassie;  vraagt iemand mij over Verlichting, ik treed onmiddellijk te voorschijn overeenkomstig de staat van puur mysterie; vraagt men mij over nirwana, ik verschijn onmiddellijk overeenkomstig de staat van  serene stilte. Hoewel er tienduizenden verschillende staten zijn, de mens zelf verschilt niet. Daarom: 

overeenkomstig de dingen, manifesteert hij een vorm

zoals de maan reflecteert in het water..'

Commentaar.

Wat deed Linj om te verschijnen in een staat van zuiverheid, van compassie of in de staat van puur mysterie?

Hij hoefde niets te doen. Het is voldoende te verschijnen, aanwezig te zijn. De vraag maakt zijn verschijning tot directe expressie van compassie of van serene stilte.

Bron: The recorded sayings of C'an master  Lin-chi Hui-chao of Chen Prefecture, translated from the Chinese by Ruth Fuller Sasaki, the institute for zen studies, Kyoto, Japan, 1975, p.17.