Peter Sloterdijk over het belang van navelstaren

navelstaren

Voor het gewone, meer of minder goed verloste individu behoort het tot de triviale omstandigheden van zijn existentie als eenling onder de eenlingen, dat de plaats tegenover zijn navel ‑ die in de foetale ruimte werd ingenomen door de band met het Met ‑voortaan altijd vrij, zij het ook niet leeg zal blijven. Daarom maken de mensen een scherp onderscheid tussen het zelfgevoel aan de rugzijde en hun bewustzijn aan de voorkant: de voorkant is de kant van het gelaat, van de genitaliën en vooral van de navel. Aan deze voorkant bevinden zich niet alleen de belangrijkste  openingen en sensoren, maar het is ook de plek waar het litteken van de scheiding in het lichaam is gekerfd. De navel staat aan de menselijke voorkant als een gedenkteken voor het ondenkbare; hij herinnert aan datgene wat niemand zichherinnert. Het is het pure teken van wat voor het bewustzijn aan gene zijde van het weetbare ligt  - om welke reden, wanneer men er goed over nadenkt, degene die niet over de navel wil spreken ook moet zwijgen over het onbewuste. Hij staat symbool voor de kennis over een gebeurtenis die mij meer dan elke andere aangaat, hoewel ik als actueel subject van deze kennis niet in aanmerking kom. De bezitter van de navel ziet zijn leven lang het monument midden in zijn lichaam over het hoofd, zoals een voorbijganger een ruiterstandbeeld dat hij dagelijks passeert, zonder dat de vraag bij hem opkomt wie het eigenlijk voorstelt. Dit desinteresse in de eigen oergeschiedenis is cultureel bepaald, want de Europeanen worden van oudsher opgevoed met het verbod op navelstaren: ze moeten zich schamen het zelfs maar voor mogelijk te houden zich aan de hand van deze plek met zichzelf bezig te houden. Aan het discrete opgaan in het eigen lichaamscentrum is het gebod gekoppeld om zich altijd en eeuwig op iets anders te richten. De navel is het symbool van onze plicht om extravert te zijn. Hij wijst duidelijk naar voren, in de richting van het panorama van de dingen en subjecten, die voor ons en met ons bestaan. De wereld moet alles worden wat tegenover de navel het geval is.

navel 2